API چیست؟ بررسی مفهوم رابط برنامه نویسی کاربری

رابط برنامه نویسی کاربردی یا اصطلاحا API چیست؟

این روزها همه جا صحبت از پیشرفت دنیای تکنولوژی، تحول سبک زندگی بشری و انقلاب دیجیتال است. اما این تغییرات بزرگ را چه چیزی به وجود آورده؟! پاسخ این سوال قطعا کامپیوتر‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی آن‌ها هستند. مهترین ویژگی کامپیوترها سرعت بخشیدن به فرآیندهاست. افزایش روز افزون سرعت پردازش کامپیوترها دلیل اصلی این انقلاب بزرگ است.

با توجه به پیچیده‌تر و گسترده‌تر شدن نرم افزارهای کامپیوتری، به منظور بهبود بخشیدن این سرعت، برنامه های پرکاربرد به صورت یک رابط میان برنامه‌ای و درقالبی از پیش تعریف شده، توسط برنامه‌نویسان توسعه یافتند. این رابط‌ها را امروزه با نام اختصاری API می‌شناسیم.

API مخفف عبارت Application Programming Interface است که در فارسی به آن رابط برنامه نویسی کاربردی می‌گوییم. همان‌طور که از نام آن پیداست APIها به عنوان رابط عمل می‌کنند. رابط‌هایی برای برقراری ارتباط میان نرم افزارها.

 

همان‌طور که ابزارهای گرافیکی به عنوان رابط کاربری بین انسان و کامپیوتر عمل می‌کنند، با گذشت زمان و پیشرفته‌تر شدن تکنولوژی‌های مبتنی بر کامپیوتر و گسترش استفاده از آن‌ها، کامپیوترها و نرم‌افزارها هم نیاز پیدا کردند تا به گونه‌ای با هم در تعامل باشند. انسان‌ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر و با دنیای اطراف به صحبت کردن، برقراری ارتباط چشمی، زبان بدن و ویژگی‌های بصری و ابزار فیزیکی نیازمندند و برنامه های کامپیوتری به APIها. روابط بین سرویس‌ها و برنامه‌های رایانه‌ای نیازی به جنبه‌های بصری و گرافیکی ندارند و تنها به زبان برنامه‌نویسی وابسته اند.

درواقع APIها سرویس‌هایی هستند که تعامل کاربر و سرور را با هم ساده‌تر و سریع‌تر کرده‌اند. در این فرآیند، APIها دستورهای صادر شده از طرف کاربر را دریافت کرده و به سمت سرور منتقل می‌کنند. و سپس پاسخ های ارائه شده از دیتابیس را دریافت کرده و در اختیار کاربر قرار می‌دهند. در این میان کاربر و یا توسعه‌دهنده برنامه درگیر هیچ روند پیچیده‌ای نخواهند شد.

 

یک مثال برای درک بهتر API

برای آن‌که بتوانیم درک بهتری از API داشته باشیم به سراغ یک مثال ساده می‌رویم. دراین مثال، منبع برق را همانند یک سرویس درنظر می‌گیریم که یک شرکت نرم‌افزاری ارئه می‌دهد و دیوایس‌های الکترونیکی مثل لامپ و تلوزیون و … را اپلیکیشن‌هایی تصور کنید که ما از آن‌ها استفاده می‌کنیم. این دیوایس‌ها برای کار کردن نیازمند انرژی الکتریسیته هستند. برای تامین انرژی آن‌ها و برقراری ارتباط با منبع برق به پریزهای برق نیاز داریم. درواقع پریزها در این مثال همان APIها در برنامه‌های کامپیوتری هستند.

استفاده از این درگاه‌ها مزایایی را به همراه دارد. در مثال مربوط به پریز برق این مزایا عبارتند از:

– سازنده دیوایس‌های الکترونیکی فقط روی ساخت محصولات خود متمرکز است و هیچ دغدغه‌ای از بابت منبع تامین برق ندارد

– وسیله برقی می‌تواند به راحتی به پریز برق وصل شود

– وسیله برقی هیچ آگاهی از چگونگی تولید برق ندارد و صرفا مصرف کننده است

– اگر وسیله برقی و منبع برق اختلاف ولتاژ داشته باشند به راحتی می‌توان به وسیله یک تبدیل این مشکل را حل کرد و نیاز به تغییر اساسی در وسیله برقی نداریم

– همچنین برای پریز برقی نیز تفاوتی ندارد که چه وسیله‌ای به آن متصل است و صرفا وظیفه تامین برق را داراست

مشابه همه این ویژگی‌ها برای API ها هم صادق است.

همان‌طور که انرژی مورد نیاز وسایل برقی توسط شرکت توزیع برق تامین می‌گردد. سرویس‌های مختلف هم برای دستیابی به دیتای مورد نیاز خود به شبکه اینترنت نیاز دارند.

 

GUI چیست و تفاوت آن با API

GUI مخفف عبارت Graphical User Interface به معنی رابط کاربری گرافیکی است.

درحالی که API ها اجازه می‌دهند تا نرم افزارها با هم در ارتباط باشند، GUI نیز راه تعاملی انسان با کامپیوتر را فراهم میکند. GUI این اجازه را می‌دهد تا شما با استفاده از آیتم های تصویری نظیر آیکون‌ها، مکاننما و دکمه ها به سیستم عامل کامپیوتر خوذ بگویید که چه میخواهید. کاربران از طریق ماوس، کیبورد و یا ص فحات لمسی میتواننند با GUI در ارتباط باشند.

همانطر که پیش از این هم اشاره شد تعامل بین انسان و ماشین نیازمند جلوه های بصری، رنگ و گرافیک و ابزار فیزیکی است. درحالی که کامپیوترها و یا نرم افزارها یکامپیوتری برای برقراری ارتباط به چنین امکاناتی نیاز ندارند تعامل آنها تنها وابسته به کدهای برنامه نویسی و الگوریتم هاست.

 

انواع APIها

به طور کلی APIها از سه روش مورد بررسی قرار می‌گیرند:

• انواع APIها از نظر نحوه دسترسی و سیاست‌های انتشار
• دسته‌بندی APIها بر اساس نوع استفاده
• دسته‌بندی بر اساس پروتکل‌های رابط برنامه نویسی کاربردی

 

انواع APIها از نظر نحوه دسترسی و سیاستهای انتشار

APIها با توجه به نحوه دسترسی و سیاست‌های انتشار در 4 گروه تقسیم‌بندی می‌شوند:

• APIهای خصوصی (Privat APIs OR Internal APIs)
• APIهای شراکتی (Partner APIs)
• APIهای عمومی (Public APIs OR Open APIs)
• APIهای مرکب (Composite APIs)

 

APIهای خصوصی

این APIها که با نام داخلی هم شناخته می‌شوند به منظور بهبود خدمات درونی یک سازمان ایجاد می‌شوند. پیمانکاران یا توسعه دهندگان سازمان از این APIها برای یکپارچه‌سازی سیستم‌ها و یا توسعه سیستم‌ها و اپلیکیشن‌های جدید با استفاده از سیستم‌های موجود استفاده می‌کنند.API های خصوصی این امکان را برای شرکت فراهم می‌کنند تا کنترل کاملی بر روی نحوه استفاده از APIهایشان داشته باشند.

APIهای شراکتی

تنها توسعه‌دهندگانی می‌توانند از APIهای شراکتی استفاده کنند که با ارائه‌کننده API، توافقاتی را به شکل قرارداد رسمی، تفاهم‌نامه به صورت تجاری یا غیر‌تجاری انجام داده باشند. یکپارچه‌سازی نرم‌افزارهای بین دو طرف یکی از کاربردهای متداول APIهای شراکتی است.

APIهای عمومی

این نوع از APIها که با عنوان API باز (Open API) نیز شناخته می‌شوند برای همه توسعه‌دهندگان در دسترس هستند. این نوع از APIها اگر به درستی عرضه شوند، امکان افزایش آگاهی از برند و بهره‌گیری از منبع درآمد جدیدی را برای شرکت فراهم می‌کنند.

 

APIهای عمومی خود به دو گروه تقسیم می‌شوند

• APIهای رایگان: کاملا رایگان بوده و بدون هیچ شرایط و مقررات محدود کننده‌ای قابل استفاده برای همه هستند.
• APIهای تجاری: کاربران APIهای تجاری می‌بایست حق اشتراک ثابتی را برای استفاده از این سرویس‌ها پرداخت کنند.

 

APIهای مرکب

APIهای ترکیبی به طور کلی دو یا چند سرویس APIرا به منظور ساخت یک رشته عملیات پیوسته ترکیب می‌کنند. این سرویس‌ها به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهند تا در یک تماس به چندین end point دسترسی داشته باشند. این نوع از APIها در معماری میکرو سرویس‌ها مفید هستند و در انجام یک عملیات ممکن است به اطلاعاتی از چندین منبع نیاز داشته باشند.API های ترکیبی گاهی می‌توانند سرعت و عملکرد برنامه‌ها را در مقایسه با سایر APIها بهبود ببخشند.

 

دسته‌بندی APIها بر اساس نوع استفاده

نوع دیگری از تقسیم‌بندی APIها بر اساس سیستم‌هایی است که برای آنها طراحی شده‌اند:

• API دیتابیس
• API سیستم عامل
• API ریموت
• API تحت وب

 

API دیتابیس

این دسته از APIها ارتباط میان یک اپلیکیشن و سیستم مدیریت پایگاه داده را برقرار می‌کند. توسعه‌دهندگان به منظور نوشتن کوئری‌هایی برای دسترسی به داده‌ها، تغییر جدول‌ها و سایر اقدامات مشابه، با پایگاه‌های داده کار می‌کنند. برای مثال API پایگاه داده The Drupal به کاربران این امکان را می‌دهد تا کوئری‌های یکتا و واحدی را برای پایگاه‌های داده متفاوت بنویسند.

API سیستم عامل

رابط برنامه نویسی کاربردی سیستم عامل، نحوه استفاده اپلیکیشن‌ها از منابع و خدمات سیستم عامل‌ها را تعریف می‌کند. هر سیستم عاملی، مجموعه‌ای از APIهای خاص خود را دارد. برای مثال ویندوز و لینوکس هر یک API مخصوص خود را دارند.

 

API ریموت

این نوع از APIها، استانداردهایی را برای تعامل اپلیکیشن‌هایی که بر روی دستگاه‌های متفاوت راه‌اندازی شده‌اند، تعریف می‌کنند. به بیانی دیگر، یکی از اپلیکیشن‌ها به منابعی خارج از دستگاهی که بر روی آن قرار دارد دسترسی پیدا می‌کند. از آنجا که دو اپلیکیشن از طریق یک شبکه ارتباطی که معمولا همان اینترنت است با یکدیگر در ارتباط هستند، بیشتر APIهای ریموت براساس استانداردهای وب نوشته شده‌اند.

 

API تحت وب

APIهای وب رایج‌ترین نوع APIها هستند. این دسته از APIها دیتاهای قابل خواندن توسط ماشین و امکان انتقال آن‌ها میان سیستم های تحت وب را فراهم می‌کنند. این سرویس‌ها اغلب درخواست‌های اپلیکیشن‌های تحت وب را به سرورها منتقل کرده و پاسخ سرور را با استفاده از پروتکل HTTP به اپلیکیشن باز می‌گردانند.

توسعه‌دهندگان می‌توانند از این APIها جهت توسعه عملکرد اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌های خود استفاده کنند.

 

دسته‌بندی بر اساس پروتکل‌های API

هدف از پروتکل API، استانداردسازی تبادل داده‌ها میان سرویس‌های وب می‌باشد. در اینجا منظور از استانداردسازی، توانایی سیستم‌های متنوعِ نوشته شده به زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف و یا اجرا بر روی سیستم‌عامل‌های مختلف، یا استفاده از فناوری‌های گوناگون، برای برقراری ارتباط یکپارچه با یکدیگر می‌باشد.

پروتکل‌های رابط برنامه نویسی کاربردی (API) چهار دسته هستند:

• Remote Procedure Call (RPC)
• Service Object Access Protocol (SOAP)
• Extensible Markup Language (XML)
• Representational State Transfer (REST)

 

Remote Procedure Call (RPC)

APIهای وب ممکن است به اصول تبادل منابع بر اساس فراخوانی ریموت پایبند باشند. این پروتکل تعامل بین اپلیکیشن‌های مبتنی بر سرویس کلاینت-سرور را مشخص می‌کند. یک برنامه (کلاینت) داده یا عملکرد را از برنامه (سرور) دیگری که در رایانه دیگری در شبکه قرار دارد، درخواست و سرور پاسخ مورد نیاز را ارسال می‌کند.

RPC همچنین به عنوان یک ساب‌روتین یا کال فانکشن شناخته می‌شود. SOAP یکی از دو راه برای اجرای RPC است.

 

Service Object Access Protocol (SOAP)

SOAP یک پروتکل ساده برای تبادل اطلاعات ساختاریافته در یک محیط غیرمتمرکز و توزیع شده (طبق تعریف مایکروسافت، سازنده آن)، می باشد. به طور کلی، این پروتکل شامل قوانین سینتکس برای پیام‌های درخواست و پاسخ‌های ارسال شده توسط اپلیکیشن‌های وب می‌باشد. APIهایی که با اصول SOAP مطابقت دارند، پیام‌های XML را بین سیستم‌ها از طریق HTTP یا پروتکل SMTP برای انتقال mail فعال می‌کنند.

SOAP بیشتر با نرم‌افزارهای مبتنی بر وب سازمانی برای اطمینان از امنیت بالای دیتای ارسالی استفاده می‌شود. APIهای SOAP در میان ارائه‌دهندگان پایانه‌های پرداخت (payment gateways)، مدیریت هویت(identity management) ، CRM و همچنین خدمات مالی و مخابراتی ترجیح داده می‌شوند. API عمومی PayPal یکی از انواع معروف پروتکلSOAP است.

 

Extensible Markup Language (XML)

یک قالب متنی ساده و بسیار انعطاف‌پذیر است که به طور گسترده برای ذخیره و تبادل دیتا از طریق اینترنت یا شبکه‌های دیگر استفاده می‌شود. XML مجموعه‌ای از قوانین را برای رمزگذاری اسناد در قالبی تعریف می‌کند که هم انسان و هم ماشین می‌توانند بخوانند. اسناد متنی XML حاوی تگ‌های self-descriptive از اشیاء داده است که باعث می‌شود آن‌ها به راحتی قابل خواندن باشند.

 

Representational State Transfer (REST)

اصطلاح REST توسط دانشمند کامپیوتر “روی فیلدینگ” در پایان‌نامه‌ او در سال 2000 معرفی شد. بر خلاف SOAP که یک پروتکل است، REST یک سبک معماری نرم‌افزاری با محدودیت‌هایی برای ساخت برنامه‌هایی است که بر روی HTTP (اغلب خدمات وب) کار می‌کنند. شبکه جهانی وب رایج‌ترین تحقق و کاربرد این سبک معماری می‌باشد.

REST جایگزین ساده‌تری برای SOAP در نظر گرفته می‌شود که استفاده از آن برای بسیاری از توسعه‌دهندگان دشوار است، زیرا برای تکمیل هر تسک و پیروی از ساختار XML، برای هر پیام ارسالی نیاز به نوشتن کدهای زیادی وجود دارد. REST از منطق دیگری پیروی می‌کند زیرا دیتا را به عنوان منابع در دسترس قرار می‌دهد. هر سورس با یک URL منحصر به فرد نشان داده می‌شود و می‌توان با ارائه URL آن، این سورس را درخواست کرد.

 

RESTful API چیست؟

API های وب که با محدودیت‌های معماری REST مطابقت دارند، API های RESTful نامیده می‌شوند. این APIها از درخواست‌های HTTP برای کار با منابع از جمله: GET، PUT، HEAD، POST، PATCH، CONNECT TRACE، OPTIONS و DELETE استفاده می‌کنند.

 

مزایای REST

سیستم‌های RESTful از پیام‌رسانی در قالب‌های مختلف مانند متن ساده تکست، HTML، YAML، XML و JSON پشتیبانی می‌کنند، در حالی که SOAP فقط از XML پشتیبانی می‌کند. توانایی پشتیبانی از فرمت‌های متعدد برای ذخیره و تبادل داده‌ها یکی از دلایلی است که REST امروزه گزینه ای غالب برای ساخت API های عمومی می‌باشد.

شبکه‌های اجتماعی و شرکت‌های مسافرتی مشهور APIهای خارجی را برای بیشتر دیده شدن برند خود ارائه می‌دهند. توییتر تعداد زیادی API RESTful دارد.

JSON یک قالب متنی سبک وزن و قابل تجزیه برای تبادل داده است. سینتکس آن بر اساس زیر مجموعه‌ای از استاندارد ECMA-262 3rd Edition است. هر فایل JSON شامل مجموعه‌هایی از جفت‌های نام/مقدار و لیست‌های مرتب شده از مقادیر می‌باشد. از آنجایی که اینها universal data structures هستند، فرمت آن را می‌توان با هر زبان برنامه‌نویسی استفاده کرد. به لطف محبوبیت REST، کدهای JSON به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

 

gRPC چیست؟

gRPC یک فریم ورک API جهانی متن باز است که تحت RPC نیز طبقه‌بندی می‌شود. برخلاف SOAP، فریم ورک gRPC بسیار جدیدتر بوده و در سال 2015 توسط گوگل به صورت عمومی منتشر شده است. با gRPC، کلاینت اپلیکیشن می‌تواند مستقیماً متدها را از یک سرور اپلیکیشن واقع در رایانه دیگری فراخوانی کند، گویی یک شی لوکال می‌باشد. این امر ایجاد سرویس‌ها و اپلیکیشن‌های توزیع شده را آسان‌تر می‌کند.

مانند SOAP و REST، لایه انتقال برای gRPC همان HTTP است. با این حال، gRPC مانند RCP به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا هر نوع فراخوان را به جای انتخاب از گزینه‌های از پیش تعریف شده مانند PUT و GET در مدلِREST تعریف کنند.

 

قابلیت‌های gRPC

به طور پیش فرض، gRPC از بافرهای پروتکل به جای JSON یا XML به عنوان Interface Definition Language (IDL) برای سریالی ساختن دیتاهای ساختاربندی شده استفاده می‌کند. در اینجا، توسعه‌دهنده باید ابتدا ساختار داده‌هایی را که می‌خواهد سریال‌سازی کند را تعریف کند. هنگامی که ساختارهای داده مشخص شدند، از کامپایلر بافر پروتکل برای تولید کلاس‌های دسترسی داده در زبان برنامه نویسی انتخابی شما استفاده می‌کنند. سپس داده‌ها در زمان اجرا در قالب باینری فشرده و سریالی می‌شوند.

gRPC بیشتر برای ارتباط بین میکروسرویس‌ها استفاده می‌شود زیرا به چندین زبان برنامه‌نویسی موجود است و عملکرد بالایی دارد.

 

GraphQL چیست؟

نیاز به توسعه سریع‌تر featureها، بارگزاری دیتای کارآمدتر( به دلیل افزایش کار با گوشی موبایل و افزایش تعداد کاربران)، توسعه‌دهندگان وب را متقاضی رویکردهای دیگری برای معماری نرم‌افزار کرد. GraphQL که در ابتدا توسط فیس بوک در سال 2012 برای استفاده داخلی ایجاد شد، یک REST جدید می‌باشد که سازمان‌هایی مانند Shopify، Yelp، GitHub، Coursera و نیویورک تایمز از آن برای ساخت API استفاده می‌کنند.

 

قابلیت‌های GraphQL

GraphQL یک زبان کوئری برای APIها است. این زبان به کلاینت اجازه می‌دهد تا داده‌های دقیق مورد نیاز خود را به تفصیل بیان کند و جمع آوری داده‌ها را از منابع متعدد ساده می‌کند، بنابراین توسعه‌دهنده می‌تواند از یک API Call برای درخواست تمام داده‌های مورد نیاز استفاده کند. یکی دیگر از ویژگی‌های خاص GraphQL این است که از یک نوع سیستم برای توصیف داده‌ها استفاده می‌کند.

برنامه‌هایی که از GraphQL استفاده می‌کنند، داده‌هایی را که باید از سرور دریافت کنند، کنترل می‌کنند، که به آن‌ها اجازه می‌دهد حتی زمانی که اتصال تلفن همراه کند است، سریع اجرا شوند.

 

رابط برنامه نویسی کاربردی چگونه کار می‌کند؟

با گذشت زمان و گسترده‌تر و پیچیده‌تر شدن نرم افزارها این نیاز پدید آمد تا کامپیوترها و نرم‌افزارها هم بتوانند به گونه‌ای با هم تعامل داشته باشند. APIها این ارتباط را میسر کردند. در واقع برنامه‌نویسان سرویس‌های تکرار شونده و پرکاربرد را در غالب برنامه‌های از پیش کدنویسی شده و با عنوان APIها به توسعه‌دهندگان ارائه کردند.

روند کار این سرویس‌ها به این صورت است که توسعه‌دهندگان API مدنظر خود را متناسب با نیاز برنامه، جستجو و انتخاب می‌کنند. این سرویس‌ها با توجه به تعاریفی که پیش از این از انواع API ارائه شد می‌توانند رایگان و یا پولی و یا نیازمند عقد قرارداد با شرکت ارائه‌دهنده باشند. پس از دریافت سرویس مورد نظر بایستی آن را در برنامه خود به صورت ایمن ادغام کنند.

پس از نصب API، این سرویس‌ها قادرند داده‌های ورودی از سمت کاربر را دریافت کرده و آنها را به سمت سرور منتقل کنند. سپس API پاسخ را از سرور دریافت کرده و آن را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

 

APIها چه کاربردهایی دارند؟

امروزه تمامی فناوری‌های دیجیتال به گونه‌ای از APIها در ساختار خود بهره می‌برند. در واقع تمام اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های کاربردی از جمله پیام رسان‌هایی از قبیل تلگرام و واتس اپ، امکاناتی نظیر گوگل مپ، دستیارهای صوتی مانند الکسا و یا حتی نرم‌افزار اسکن اثر انگشت یا تشخیص چهره در محل کارتان، همگی از APIها برای سرویس‌های خود استفاده می‌کنند. شما روزانه از عملکرد تعداد بسیار زیادی API در زندگی روتین خود چه در سطح شخصی و چه در سطح سازمانی بهره مند می‌شوید.

APIها در همه حوزه‌های فناوری‌های دیجیتال مورد استفاده‌اند. یکی این بسترهای جذاب و پرکاربرد در جوامع دیجیتالی حوزه هوش‌مصنوعی است؛

 

APIهای هوش مصنوعی

APIهای هوش مصنوعی رابط‌های برنامه‌نویسی کاربردی هستند که به وسیله هوش مصنوعی و یادگیری ماشین توسعه یافته‌اند. این APIها از تنوع بالایی برخوردارند و کاربردهای بسیار متنوعی را شامل می‌شوند از جمله این APIها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• API پردازش گفتار
• API پردازش تصویر
• API تبدیل گفتار به نوشتار
• API پردازش زبان طبیعی
• API اسکنر
• و…

 

مراحل طراحی و ایجاد یک API کاربردی

اگر شما یک برنامه‌نویس هستید و می‌خواهید در زمینه ارئه API فعالیت، کنید دانستن نکات و مراحل زیر برای شما ضروری است؛

– فرآیند طراحی و ایجاد یک API، باید هوشمندانه انجام شود. اولین مرحله برای ساخت یک API نیازسنجی است. درواقع شما باید با تحقیق و بررسی بدانید که نیازهای کاربران کدامند تا بتوانید یک APIکاربردی ایجاد کنید. این APIها باید قابل گسترش و انعطاف‌پذیر باشند و در طولانی‌مدت صرفه‌جویی در وقت ، انرژی و هزینه را برای کاربران آن‌ها به همراه داشته باشند.

– بعد از مرحله نیازسنجی، شما باید نوع API که می‌خواهید توسعه دهید را مشخص کنید. مهم است که بدانید چرا این نوع از API برای شما بهترین عملکرد را دارد. سپس می‌توانید قابلیت‌ها و ویژگی‌های آن را متناسب با نیاز کاربران خود تعریف کنید.

– سپس باید نقشه مسیر ایجاد API خود را به روشنی مشخص کنید.

– در نهایت به مرحله توسعه و پیاده‌سازی می‌رسیم. در این سطح شما می‌بایست اقدامات تست و اعتبارسنجی را در مراحل مختلف انجام داده و مطمئن شوید که همه مراحل به درستی اجرا شده و خروجی با کیفیتی حاصل می‌شود.

بهتر است پس از آماده‌سازی نسخه اولیه آن را در اختیار مشتریان بالقوه قرار دهید تا بتوانید از کاربران بازخورد دریافت کرده و مطمئن شوید که APIشما پاسخ مناسبی برای نیاز آنها فراهم می‌کند. در نهایت نسخه بهبود یافته‌ای را توسعه دهید و در اختیار کاربران بگذارید.

پیشنهاد می‌کنیم برای APIمورد نظر برای سازگاری بالا یک قالب پاسخ استاندارد همچون XML و یا JSON را پیاده‌سازی کنید.

API ایجاد شده باید برای کاربران به راحتی قابل استفاده باشد. برای اینکه کاربران درک بهتری از روند کار API داشته باشند باید اسناد تعاملی و توضیحات کاملی به آنها ارائه دهید. این خدمات سبب افزایش طول عمر محصول خواهد شد.

ما در API مارکت میزبان APIهای ارائه شده توسط شما هستیم.

 

اسناد رابط برنامه نویسی کاربردی (API Documentation)

مهم نیست که رابط برنامه نویسی کاربردی چه فرصت‌هایی برای ایجاد یا گسترش محصولات نرم‌افزاری فراهم می‌کند. اگر توسعه‌دهندگان ندانند چگونه با آن کار کنند، غیرقابل استفاده باقی می‌ماند. یک سند API که به خوبی نوشته شده باشد مزایای زیادی به همراه دارد. در واقع سندAPI ساختار یافته که نحوه استفاده مؤثر و ادغام یک API را به روشی آسان توضیح می‌دهد، دولوپر را خوشحال و مشتاق می‌کند تا آن API را به همکاران خود نیز توصیه کند.

مستندات API یک راهنمای مرجع با تمام اطلاعات مورد نیاز در مورد API، از جمله توابع، کلاس‌ها، انواع بازگشت و آرگومان‌ها می‌باشد. عناصر محتوایی متعددی یک Document را با ارزش می‌کنند، از جمله:

• راهنمای شروع سریع (a quick start guide)
• اطلاعات احراز هویت(authentication information)
• توضیحات برای هر درخواست (explanations for every API call (request))
• نمونه هایی از هر درخواست و بازگشت با توضیحات پاسخ، پیام های خطا و غیره.
• نمونه کد برای زبان‌های برنامه‌نویسی محبوب مانند پایتون، جاوا، جاوا اسکریپت یا PHP.
• آموزش‌ها
• نمونه‌های SDK در صورت وجود که نحوه دسترسی به منبع و غیره را نشان می‌دهد.

این اسناد ممکن است استاتیک و یا تعاملی باشند. اسناد تعاملی امکان آزمایش API ها و دیدن نتایج بازگشتی را فراهم می‌کند و معمولاً از دو ستون تشکیل شده است: human و machine. ستون human حاوی توضیحات API است و ستون machine دارای کنسول برای برقراری call و حاوی اطلاعاتی است که مشتریان و سرورها هنگام آزمایش API به آنها علاقه‌مند خواهند شد.

 

کسب درآمد از APIها

در عصر تحول دیجیتالی، در حوزه توسعه نرم افزارها فرصت‌های بیشماری برای کسب درآمد فراهم شده است. فروش API یکی از این فرصت‌های طلایی است.

امروزه شرکت‌ها و صنایع در رقابت با سایرین به دنبال بهبود تجربه کاربری برای مشتریانشان هستند. بدین منظور آن‌ها به خدمات و سرویس‌های کاربردی نیاز دارند تا بتوانند آن‌ها را در برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های خود ادغام کنند.

توسعه تمامی این سرویس‌ها به دلیل زمان‌بر و پرهزینه بودن برای شرکت‌ها مقرون به صرفه نخواهد بود، در نتیجه آن‌ها نیاز دارند تا از APIهای آماده برای توسعه کسب‌وکارشان استفاده کنند.

استارتاپ‌ها و توسعه‌دهندگان می‌توانند با توجه به این زمینه تقاضای بالا، به درآمدهای قابل توجهی از طریق توسعه و فروش رابط برنامه نویسی کاربردی دست یابند.

به منظور کاهش هزینه ها برای فرآهم کردن بستر فروش APIهای خود شما می‌توانید از خدمات APIمارکت در پلتفرم AIBOX بهره‌مند شوید.

 

API مارکت چیست؟

APIمارکت یک پلتفرم دیجیتالی است که کسب‌و‌کارها می‌توانند به وسیله آن به طیف وسیعی از APIها به راحتی دسترسی داشته باشند. API مارکت پل ارتباطی میان ارائه‌دهندگان API و دریافت‌کنندگان یا به عبارتی همان توسعه‌دهندگان برنامه‌ها است.

مزایای APIمارکت برای ارائه‌کنندگان:

• فروش از طریق مارکت پلیس‌ها سریع‌تر رخ داده و درنتیجه سود بیشتری نصیب شما می‌شود
• API مارکت در مقایسه با فروشگاه‌های اینترنتی معمولی بازدیدگنندگان بیشتری دارد، در نتیجه سرویس شما در دسترس افراد بیشتری قرار می‌گیرد
• هزینه‌های بازاریابی به حداقل کاهش میابد

مزایای API مارکت برای توسعه‌دهندگان:

• تنوع APIها در API مارکت زیاد است و شما به عنوان یک توسعه‌دهنده به همه آنچه ممکن است نیاز داشته باشید به صورت یک‌جا دسترسی خواهید داشت
• با توجه به تنوع بالای APIها امکان مقایسه آنها نیز فراهم است و می‌توانید باصرف کمترین زمان بهترین انتخاب را داشته باشید.

 

مفهوم API در یک نگاه

در این مقاله سعی کردیم شما را با یکی از اساسی‌ترین سرویس‌های فناوری‌های کامپیوتری آشنا کنیم. دانستیم APIها رابط‌های برنامه‌نویسی هستند که زبان تعامل میان برنامه‌ها و کامپیوترها محسوب می‌شوند. این سرویس‌ها سرعت عملکرد اپلیکیشن‌ها را افزایش داده و هزینه‌های تحمیلی را برای توسعه‌دهندگان به میزان قابل توجهی کاهش داده‌اند. کسب‌درآمد از APIها به منزله یک معدن طلا برای برنامه‌نویسان محسوب می‌شود پس نباید آن را دست کم گرفت. و در نهایت می‌توان گفت رابط برنامه نویسی کاربردی سهم بزرگی از تحول زندگی بشر را به خود اختصاص داده‌اند. شما چه فکر می‌کنید؟

خوشحال می‌شویم اگر دانش خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.

شما می‌توانید برای اطلاع از تازه‌های هیجان‌انگیز این حوزه ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.